FuNdyy
Yarimdin ellerimden tutmuştun sen severken
bu şehir bizim şahidimiz sordunmu hiç giderken
bastığın toprak olsa kabul etmem artık seni
yaralı şu gönlüme vurdum kilidi
ARSIZ BELA
Işıklarımı söndürün bugün ölüm biraz yakın
bu şehrin en derin yerinde mateminle kalacam
birgün yüzüm güler elbet bu son baharı yaşarken
Ve unutulan son bir aşkı göreyim sen bana koşarken
Benimle kalmalıydın desem de yetmedi
her bir gün içim yanar umutlarsa tükendi
nedensiz ayrılıkmış nedenler var gülüm
öyleyse gelde gitme sensiz ben hergün öldüm
Yazamıyorum kağıt kaleme düşman oldu ellerim
Her bir sözde gel diyorum anlamadın sevgilim
Kaç günahı işledim senin adınla başlıyor
Allah’ım bu nasıl birşey gözlerim açılmıyor
Ben senin yolunda beklerim sen hiç beni görme
Giden Gelmiyor ne yapmalı beklemek çaremi
Senin yüzünden ulan bozdum işte dengemi
İstediğin oldu ben öldüm teşekkür et hadi …
Ben yanarım sen sözünde durmadın
Çok erken bu gidişler sormadın
Yok artık dönemezsin geriye
Çok yoruldum artık usandım
FuNdyy
Yarimdin ellerimden tutmuştun sen severken
bu şehir bizim şahidimiz sordunmu hiç giderken
bastığın toprak olsa kabul etmem artık seni
yaralı şu gönlüme vurdum kilidi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder